Ο Σκότι Πίπεν, έχει κατακτήσει στην καριέρα του έξι δαχτυλίδια NBA με τους Σικάγο Μπουλς και δύο χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς με την Team USA. Ο Αμερικανός πρώην επαγγελματίας μπασκετμπολίστας θεωρείται ένας από τους καλύτερους σμολ φόργουορντ όλων των εποχών.
Με αφορμή τα σημερινά του γενέθλια – κλείνει τα 60 – είναι ευκαιρία να ανακαλύψουμε τις λιγότερο γνωστές, συχνά σκοτεινές ιστορίες που σημάδεψαν τη ζωή και την καριέρα του.
Θα ήταν ο Μάικλ Τζόρνταν ο ίδιος θρύλος χωρίς τον Σκότι Πίπεν στο πλευρό του;
Τα πρόσωπα που τον ενέπνευσαν
Η ιστορία της ζωής του Πίπεν είναι εμπνευσμένη, ενθαρρυντική αλλά και σκληρή. Ο Ρόνι, ο αδελφός του Πίπεν, έπειτα από ένα περιστατικό εκφοβισμού στο σχολείο του, έμεινε παράλυτος από τον λαιμό και κάτω, μόλις στην ηλικία των 13 ετών. Ο Πίπεν περιγράφει πως οι υπεύθυνοι του σχολείου δεν έκαναν τίποτα για να σταματήσουν τον εκφοβισμό, πριν από τη μοιραία επίθεση και συζητά την φρικτή κακομεταχείριση που υπέστη ο Ρόνι στο νοσοκομείο. Τελικά, οι γονείς του Πίπεν κατάφεραν να φέρουν τον Ρόνι στο σπίτι. Χρειάστηκαν χρόνια σκληρής δουλειάς για να ανακτήσει ο Ρόνι μέρος της κινητικότητάς του. Ο Πίπεν αναφέρει:
Με έχει εμπνεύσει όπως κανένας άλλος... Δεν είμαι η μεγαλύτερη επιτυχία στην οικογένεια Πίπεν. Αυτός είναι
Σαν να μην έφτανε το δράμα με τον αδελφό του, περίπου 10 χρόνια αργότερα, η μοίρα δοκίμασε ξανά την οικογένεια Πίπεν. Ο πατέρας του Σκότι, Πρέστον, υπέστη ένα βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο και έμεινε καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο, ενώ δεν μπορούσε να επικοινωνεί λεκτικά. Η οικογένεια συσπειρώθηκε γύρω από τον Πρέστον για να τον βοηθήσει και να τον υποστηρίξει, με τον ίδιο τρόπο που βοήθησε τον Ρόνι. Ο Πρέστον πέθανε λίγα χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια των πλέι-οφ του 1990.
Αυτές οι τραγωδίες ήταν κομβικές στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του Πίπεν, μαθαίνοντας του από πολύ μικρή ηλικία τι σημαίνει απώλεια, ευθύνη και θυσία.
Όταν η ασφάλεια έγινε αδικία
Παρά τις συνθήκες ανέχειας μέσα στις οποίες μεγάλωσε, ο Πίπεν δηλώνει πως:
Ποτέ δεν ένιωσα φτωχός. Ένιωθα ευλογημένος
Όταν ήταν νεότερος δεν σκεφτόταν πώς οι πρώιμες εμπειρίες του επηρέασαν τη νοοτροπία του, αλλά όσο μεγαλώνει αναπολεί το παρελθόν και συνειδητοποιεί πόσο πολύ οι προκλήσεις που αντιμετώπισαν ο αδελφός και ο πατέρας του επηρέασαν τον τρόπο σκέψης του.
Ο Πίπεν γνωρίζει ότι τον παρουσιάζουν ως αφελές ή ηλίθιο, επειδή υπέγραψε ένα μακροπρόθεσμο συμβόλαιο που σύντομα είχε ως αποτέλεσμα να αμείβεται λιγότερο από την αξία του. Εκείνη την εποχή, όμως, ένιωθε ότι δεν μπορούσε να ρισκάρει να μείνει χωρίς τίποτα – αν τραυματιζόταν και δεν μπορούσε πλέον να παίξει. Ένα πενταετές συμβόλαιο αξίας 18 εκατομμυρίων δολαρίων ήταν κάτι που δεν μπορούσε να αρνηθεί, αφού είχε δει δύο παραδείγματα για το πώς μπορεί να αλλάξει ολόκληρη η ζωή σου μέσα σε μια στιγμή.
Ο “άγνωστος” φοιτητής
Αλήθεια, πόσοι από εμάς ξέραμε ότι ο Πίπεν μπήκε στο πανεπιστήμιο από την… πίσω πόρτα;
Το να πούμε ότι ο Πίπεν δεν ήταν ιδιαίτερα περιζήτητος είναι υποτιμητικό. Η αλήθεια όμως είναι πως δεν έλαβε καμία προσφορά από κολέγιο, εκτός από την ευκαιρία να πάει στο Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Αρκάνσας σε ένα πρόγραμμα εργασίας-σπουδών. Εκεί δεν θα μπορούσε να παίξει σε κανένα από τα παιχνίδια της ομάδας μπάσκετ, αλλά θα του επιτρεπόταν να προπονηθεί με την ομάδα. Εν τέλει, έλαβε υποτροφία μπάσκετ μόνο αφού δύο παίκτες αποχώρησαν από την ομάδα. Είχε μέσο όρο μόλις 4.3 πόντους ανά αγώνα ως πρωτοετής, αλλά ήταν ενθουσιασμένος που είχε την ευκαιρία να παίξει και στους 20 αγώνες της ομάδας.
Λίγα χρόνια αργότερα, ο ίδιος αυτός “άγνωστος” φοιτητής θα γινόταν All-Star, όντας επτά φορές μέλος της καλύτερης ομάδας του ΝΒΑ και επτά φορές μέλος του All-Star Game ΝΒΑ. Το 1994, μάλιστα, μπήκε στην καλύτερη πεντάδα του ΝΒΑ, όπου ήταν η μοναδική χρονιά χωρίς τον Τζόρνταν.
Στις προσωπικές του τραγωδίες λύγισε, στο παρκέ όχι
Η μεγαλύτερη πληγή του δεν ήταν στο παρκέ, αλλά στην προσωπική του ζωή. Έχασε την κόρη του, Τάιλερ, εννέα ημέρες μετά τη γέννησή της το 1994. Το 2021, ο γιος του Άντρον πέθανε στα 33 του, παλεύοντας χρόνια με το άσθμα. Ο ίδιος ο Πίπεν δήλωνε συντετριμμένος, αλλά περήφανος για τη δύναμη και τον χαρακτήρα του γιου του.
Οι δυο μας μοιραστήκαμε την αγάπη για το μπάσκετ και είχαμε αμέτρητες συζητήσεις για το παιχνίδι. Ο Άντρον υπέφερε από χρόνιο άσθμα και αν δεν το είχε, πιστεύω πραγματικά ότι θα είχε φτάσει στο ΝΒΑ. Δεν το άφησε ποτέ να του ρίξει το ηθικό, αλλά ήταν πάντα πολύ θετικός. Δούλεψε σκληρά και είμαι τόσο περήφανος για τον άντρα που έγινε. Σ' αγαπώ, γιε μου, ξεκουράσουμε μέχρι να ξανασυναντηθούμε.
Οι κόντρες με τον MJ
Η σχέση του με τον Μάικλ Τζόρνταν ήταν περίπλοκη. Αν και στο παρκέ αποτέλεσαν το κορυφαίο δίδυμο στην ιστορία του NBA, εκτός παρκέ δεν υπήρξε ποτέ στενή φιλία. “Ο Μάικλ ήταν σπουδαιότερος και από το ίδιο το παιχνίδι, ξέρετε. Κατά την άφιξη μου στο Σικάγο ήταν μια μεγάλη, εμβληματική φιγούρα για το NBA. Έτσι, δεν είχαμε ποτέ πραγματική σχέση εκτός γηπέδου.”, είπε ο Πίπεν.
Δεν ήταν ότι είχαν κάποια προσωπική διαμάχη, αλλά όπως αποδεικνύεται, δεν τα πήγαιναν πολύ καλά εκτός γηπέδου. Ίσως είχαν διαφορετικές προτεραιότητες εκτός από το μπάσκετ ή ίσως δεν ήταν στο ίδιο μήκος κύματος. Αυτό που επιβεβαίωσε ωστόσο ο Σκότι Πίπεν, είναι πως είχαν άψογη συνεργασία.
Η σχέση μας εντός των γραμμών ήταν άψογη. Ωθήσαμε ο ένας τα όρια του άλλου για να είμαστε άψογοι. Προπονηθήκαμε μαζί για να είμαστε οι καλύτεροι. Έτσι, σε ό, τι κάναμε, όσον αφορά μπάσκετ, υπήρχε ένα υψηλό επίπεδο σεβασμού επειδή ξέραμε ότι θα μπορούσαμε να είμαστε οι καλύτεροι. Θα μπορούσαμε να είμαστε κυρίαρχοι. Ήταν σαν να περάσαμε τον πόλεμο του Βιετνάμ για να φτάσουμε εκεί που φτάσαμε. Δοκιμαστήκαμε στη μάχη.
Το δίδυμο Τζόρνταν-Πίπεν είναι αναμφισβήτητα το καλύτερο στην ιστορία του αθλήματος, έγραψε την πιο χρυσή σελίδα στην ιστορία του ΝΒΑ και αυτό… είναι κάτι που δεν μπορεί να σβήσει καμία κόντρα!
Στα 60 του, ο Σκότι Πίπεν μας θυμίζει ότι το μπάσκετ είναι μόνο η μισή ιστορία. Η άλλη μισή γράφεται έξω από το παρκέ – και συχνά πονάει περισσότερο. Μήπως, τελικά… αυτό είναι που τον κάνει πραγματικό θρύλο;
Fun Fact: Ο Σκότι Πίπεν ήταν ο πρώτος παίκτης των Bulls που είδε τη φανέλα του (#33) να αποσύρεται στο United Center – ακόμη και πριν από τον Μάικλ Τζόρνταν.
