H αρχή είναι το ήμισυ του παντός και η Ελλάδα έκανε το πρώτο βήμα για την πρωτιά του ομίλου. Ευχή όλων μας να συνεχίσει με νίκες, ώστε να τερματίσει στην κορυφή και να αποφύγει μερικούς πολύ δυνατούς αντιπάλους – αν όλα κυλήσουν ομαλά και δεν προκύψουν εκπλήξεις.
Η Εθνική μας άρχισε δυνατά στην πρεμιέρα, αλλά για μένα, το ενδιαφέρον κρύβεται σε τρεις συγκεκριμένους παίκτες: τον Γιάννη, τον Θανάση και τον Παπανικολάου.
Ο οδοστρωτήρας Γιάννης
Το πρώτο σόου του Greek Freak ήταν απλά… εκπληκτικό! Όπως κάθε φορά που φοράει τη γαλανόλευκη, μπήκε στο γήπεδο χωρίς να βλέπει τον αντίπαλο. Ήταν… ασταμάτητος – δεν ξέρω αν το sniper που σκέφτηκε ο Ποτσέκο θα ήταν μία λύση – σκοράροντας 31 πόντους σε λιγότερο από 30 λεπτά συμμετοχής. Για περίπου 25 λεπτά, μάλιστα, ήταν η μόνιμη πηγή σκοραρίσματος για την Ελλάδα, έχοντας πετύχει 23 από τους 50 πόντους της Εθνικής ως εκείνο το σημείο. Πρόκειται για έναν παίκτη “άρχοντα της ρακέτας”. Όταν παίρνει την μπάλα κοντά στο καλάθι, ο αντίπαλος δεν έχει καμία απολύτως τύχη. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Έλληνας σουπερ-σταρ πήρε 16 προσπάθειες πολύ κοντά στο καλάθι και βρήκε στόχο στις 12 από αυτές.
Ο Φοντέκιο “αιχμάλωτος” του αρχηγού μας
Μπορεί ο Γιάννης να υπέγραψε τη νίκη της Εθνικής έναντι των Ιταλών, αναλαμβάνοντας όλη τη δουλειά στην επίθεση, αλλά ο Κώστας Παπανικολάου έπαιξε άμυνα σεμιναριακού επιπέδου, αφανίζοντας τον Σιμόνε Φοντέκιο από το παιχνίδι. Χάρη στον αρχηγό, ο Φοντέκιο χρειάσθηκε 11 σουτ και σχεδόν 30 λεπτά για να πετύχει το πρώτο καλάθι του, περιφερόμενος δίχως ουσία μέχρι τότε. Αυτό από μόνο του δείχνει πόσο κυρίαρχος ήταν ο Παπ στην άμυνα, αφήνοντας μηδαμινά περιθώρια στον αντίπαλο. Επίσης, στα στατιστικά του, που αναφέρονται στην παραπάνω εικόνα, διαφαίνεται ο καθαρά αμυντικός ρόλος του Παπανικολάου. Ένα είναι σίγουρο… θα πάρει καιρό στον άσο των Μαϊάμι Χιτ να ξεπεράσει αυτό το ματς!
Ο Θανάσης που μας θυμίζει γιατί αγαπάμε την γαλανόλευκη
Ο “κρυφός άσος” στο μανίκι του Βασίλη Σπανούλη ήταν ο Θανάσης Αντετοκούνμπο. Είχε να παίξει επίσημο παιχνίδι περίπου 16 μήνες και όμως, κάτι τέτοιο δε φάνηκε καθόλου στο παρκέ. Μπορεί να μην είναι ο ορισμός του σκόρερ, αλλά η ενέργεια, το πάθος και η σπίθα που βγάζει, μπορούν να αλλάξουν τον ρυθμό ενός ματς. Έπαιξε άμυνα στον Φοντέκιο – όταν δεν ήταν σκιά του Παπ -, μάζεψε επιθετικά ριμπάουντ, κυνήγησε κάθε μπάλα και το κυριότερο… έβαλε ένα τεράστιο σουτ που έδωσε τη χαριστική βολή στους Ιταλούς, το τρίποντο που καθόρισε τη νίκη. Να σημειωθεί κάπου εδώ ότι είχε να σκοράρει πίσω από τη γραμμή των 6.75, τρία – ναι τρία – ολόκληρα χρόνια! Ένα ακόμη “ιστορικό” στατιστικό είναι πως η Εθνική μας είχε +10 στο plus/minus με τον Θανάση στο παρκέ ενώ με τον Γιάννη είχε -3!
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν κρίνει τον Θανάση εύκολα, τον έχουν αμφισβητήσει, όμως εκείνος παραμένει όρθιος, χαμογελαστός και δυνατός. Τολμώ να πω πως διασκεδάζει, γουστάρει κάθε στιγμή μέσα στο γήπεδο. Και στην τελική, αυτό είναι που μετράει…
