Ο πρώτος γύρος της Euroleague ολοκληρώθηκε με τις δυο ελληνικές ομάδες να έχουν θετικό πρόσημο στο ρεκόρ τους, Οι «πράσινοι», παρότι είναι μια ολοκαίνουργια ομάδα, βρίσκονται στην 4η θέση του βαθμολογικού πίνακα με ρεκόρ 10-7. Αντίθετα, οι «κόκκινοι», ψάχνουν ακόμα τα πατήματά τους, μετά τους αλλεπάλληλους τραυματισμούς στην αρχή της σεζόν και βρίσκονται στην 8η θέση με 9 νίκες και 8 ήττες.
Λίγο πριν αποχαιρετήσουμε το 2023, ας δούμε τι είναι αυτό που κρατάμε και τι αυτό που…«πετάμε» από τον πρώτο γύρο των δύο ελληνικών ομάδων:
Ο βαθμολογικός πίνακας του Α’ γύρου της Euroleague
Παναθηναϊκός
Στατιστικά Α’ γύρου
Μετά το πρώτο μισό της Regular Season ο συνολικός απολογισμός είναι 10-7, έχοντας, μάλιστα, ένα κακό ξεκίνημα με 2-4. Έκτοτε, ο Παναθηναϊκός μετράει 8 νίκες σε 11 αγώνες. Οι τρεις ήττες ήταν σε δύσβατες έδρες (Βελιγράδι, Κωνσταντινούπολη) και με την ασυναγώνιστη πρωταθλήτρια Ρεάλ Μαδρίτης.
Σε αυτά τα 17 ματς, οι “πράσινοι” πέτυχαν κατά μέσο όρο 82,1 πόντους, κέρδισαν 33,4 ριμπάουντ, έδωσαν 16,5 ασίστ, είχαν 7,5 κλεψίματα (3η καλύτερη επίδοση στην EuroLeague, πίσω από την Άλμπα και την Μακάμπι) και 2,7 μπλοκ.
Τι κρατάμε…
1. Ergin Ataman
Για αυτή την συνεχόμενη εξέλιξη και άνοδο του “τριφυλλιού”, κύριος υπεύθυνος είναι ο νέος προπονητής του, ο Ergin Ataman. Ο Τούρκος τεχνικός κατάφερε, μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα, να “δέσει” 13 καινούργιους παίκτες μεταξύ τους και να βρει χημεία, η οποία αρχίζει σιγά – σιγά και διαφαίνεται στα παρκέ του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Αγαπημένος τρόπος επίθεσης είναι το Pick ‘n Roll με αλλαγές. Όμως, ο Ataman δεν εμμένει μόνο σε αυτό καθώς ψάχνει την καλύτερη λύση ανάλογα με τον αντίπαλο.
2. Προσαρμοστικότητα
Ο Παναθηναϊκός έχει βρει τον τρόπο να προσαρμόζεται σε οποιονδήποτε αντίπαλο, σε οποιοδήποτε στυλ παιχνιδιού. Κάθε παιχνίδι του, είναι διαφορετικό, καθώς εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο παίζει (επιτίθεται και αμύνεται) ο αντίπαλός του. Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποιες περιπτώσεις:
Μονακό – Παναθηναϊκός 90 – 91
Στο Μόντε Κάρλο, οι “πράσινοι” είχαν να αντιμετωπίσουν την “σκληρή” επιθετικά Μονακό με πολύ καλό ποσοστό στο τρίποντο (35.9%). Ήξεραν ότι για να μπορέσουν να πάρουν το πολυπόθητο “διπλό” έπρεπε να σκοράρουν αρκετούς πόντους.
Δεν τα παράτησαν ποτέ, με τον Nunn να το παίρνει πάνω του στην τελευταία περίοδο, φτάνοντας τον Παναθηναϊκό σε απόσταση αναπνοής από την Μονακό. Κάπως έτσι… καταλήξαμε στο buzzer beater του Grigonis.
Αρμάνι Μιλάνο – Παναθηναϊκός 68 – 76
Στο Μιλάνο, ο Παναθηναϊκός έπρεπε “να παίξει ξύλο. Οι παίκτες του Messina παίζουν πάντα στο όριο του φάουλ και είναι συχνά δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Έπαιξαν και οι “πράσινοι” σκληρές άμυνες, περιορίζοντας τους καλούς shooter της Αρμάνι και “τάισαν” τον ψηλό τους (στις περισσότερες περιπτώσεις τον Lessort). Όλα αυτά σε συνδυασμό με το πείσμα και την αυτοπεποίθησή, τους έδωσαν μια ακόμη σπουδαία νίκη εκτός έδρας.
Παναθηναϊκός – Ερυθρός Αστέρας 82 – 65
Δύο πράγματα έπρεπε να προσέξει απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα: την άμυνά του και τα ριμπάουντ. Οι παίκτες του Ataman έπαιξαν εξαιρετική άμυνα στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. “Εξαφάνισαν” τον δεύτερο σκόρερ του Αστέρα, τον Milos Teodosic (0 πόντοι, 0/2 τρίποντα). Κέρδισαν τη μάχη και στα ριμπάουντ, με το τέλος του αγώνα να βρίσκει τους “πράσινους” στο +10 (Παναθηναϊκός 40 ριμπάουντ, Ερυθρός Αστέρας 30 ριμπάουντ).
3. Αθλητικότητα
Δεν είναι λίγοι οι παίκτες που έχουν προσδώσει αθλητικότητα στην ελληνική ομάδα. Ο Κώστας Αντετοκούνμπο, με την επιμονή και την σκληρή δουλειά ανέβηκε δεύτερος στην ιεραρχεία των center.
Ο Grant αναδείχθηκε ως ένας εκ των πολυτιμότερων παικτών της ομάδας, με το μέγεθος στην άμυνα του, με τα ελάχιστα λάθη, αλλά και το σκορ σε συνδυασμό με τις ασίστ.
Ακόμη, ο Κώστας Σλούκας, αν και χρειάστηκε χρόνο, μεταδίδει την ηρεμία στην ομάδα, την κατευθύνει και απολαμβάνει το κάθε λεπτό.
Τι πετάμε…
1. Λάθη
Ο Παναθηναϊκός κάνει κατά μέσο όρο 12.8 λάθη ανά παιχνίδι (10ος στην EuroLeague). Μπορεί ο αριθμός να μην είναι τόσο μεγάλος, όμως αυτό που είναι ανησυχητικό είναι οι πόντοι που δέχεται από τα λάθη του.
Βλέπουμε πως στο πρώτο μισό της regular season έχει δεχτεί 258 πόντους από λάθη ενώ ο ίδιος έχει βάλει 248 πόντους από λάθη. Συχνά, δηλαδή, οι “πράσινοι” βρίσκουν εύκολους πόντους εκμεταλλευόμενοι τα λάθη των αντιπάλων. Αυτό, όμως, που δεν πρέπει να γίνεται είναι να δέχονται πόντους από λάθη στα οποία υποπίπτουν ο ίδιοι. Ένας τρόπος για να συμβεί είναι μέσα από τη χημεία της ομάδας που ολοένα και αυξάνεται
2. Ομαδική λειτουργία
Ο Παναθηναϊκός είναι μια νεοσύστατη ομάδα, καθώς έχει καινούργιο προπονητή και πολλούς – πάρα πολλούς – καινούργιους παίκτες. Είναι φυσιολογική, ειδικά στους πρώτους αγώνες, η αδυναμία να βρεθούν οι παίκτες μεταξύ τους. Αυτό είναι ένα “μελανό” σημείο του πρώτου γύρου, όμως, οι αυτοματισμοί έχουν αρχίσει ήδη και βγαίνουν στο παρκέ. Εξ άλλου, μη ξεχνάμε, πως ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός…
3. Διαχείριση αγώνων
Όλοι θυμόμαστε τις αυτοχειρίες των “πρασίνων” στο Βελιγράδι και στην Κωνσταντινούπολη. Δύο εκτός έδρας ήττες, που μπορούσαν να γίνουν εύκολα νίκες και να αυξήσουν ακόμη περισσότερο την αυτοπεποίθηση όλων. Δύο αγώνες που το “τριφύλλι” έχασε μέσα από τα χέρια του, στο φινάλε. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να μάθει να παίζει μέχρι τέλους, να διαχειρίζεται τον αγώνα μέχρι το τελευταίο λεπτό. Πρέπει να γίνει κυνικός…
Ολυμπιακός
Στατιστικά Α’ γύρου
Οι «ερυθρόλευκοι» παρά τα πολλαπλά χτυπήματα από τους τραυματισμούς, κατάφεραν να κλείσουν τον πρώτο γύρο με ένα θετικό ρεκόρ, μετρώντας 9 νίκες και 8 ήττες. Κάποιες από αυτές τις ήττες (Φενέρμπαχτσε, Μπασκόνια, Βίρτους) κρίθηκαν…στο νήμα.
Ο Ολυμπιακός στο πρώτο μισό του μαραθώνιου της Euroleague σκόραρε 77.4 πόντους, σύλλεξε 32.6 ριμπάουντ, μοίρασε 19.8 ασίστ, έκλεψε την μπάλα 6.8 φορές και σταμάτησε τους αντιπάλους του με μπλοκ 2.6 φορές.
Τι κρατάμε…
- Το step-up Canaan-Peters
Μετά τις απώλειες των Σλούκα-Βεζένκοφ ήταν πασιφανές πως ο Ολυμπιακός θα αναβάθμιζε τους ρόλους ορισμένων παικτών, στην προσπάθεια να «γεννήσει» νέους πρωταγωνιστές. Αυτό και συνέβη με τους Caanan και Peters. Ο πρώτος μετρούσε 16 λεπτά συμμετοχής στην περυσινή σεζόν και φέτος αγωνίζεται 24 λεπτά ανά παιχνίδι. Ο δεύτερος από τα 13 λεπτά συμμετοχής…εκτόξευσε τον χρόνο του στα 29 λεπτά. Όσο για την τεράστια προσφορά τους, οι συγκρίσεις ανάμεσα στους φετινούς και τους περσινούς μέσους όρους τους αθροιστικά στην στατιστική, μιλούν από μόνοι τους…
2. Μια άμυνα για σεμινάριο
Μετά τις σημαντικές προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ του, ο Ολυμπιακός έχει ως ξεκάθαρο προσανατολισμό να κρατάει χαμηλά τους αντιπάλους του στο σκοράρισμα. Δεν είναι τυχαίο πως όλοι οι παίκτες που αγωνίζονται, εστιάζουν εκεί. Η άμυνα του, είναι μέχρι στιγμής η κορυφαία στην Euroleague, αφού δέχεται μόλις 73.9 πόντους ανά παιχνίδι. Η παρουσία των Fall-Milutinov κάνει την είσοδο στην ρακέτα δύσκολη υπόθεση (2.6 τάπες μ.ο), ενώ τα λίγα λάθη του (10.6 λάθη μ.ο) δεν επιτρέπουν το παιχνίδι με αιφνιδιασμό.
3. Ένα δίδυμο…πολυτελείας
Οι «κόκκινοι» έχουν την πολυτέλεια να αλλάζουν τον Milutinov με τον Fall και τον Fall με τον Milutinov. Δυο εκ των κορυφαίων rim protectors βρίσκονται στο ίδιο σύνολο. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονίσουμε πως ο Σέρβος «γίγαντας» δεν έχει πιάσει τα στάνταρ του. Ωστόσο, έστω και με μικρότερη συνεισφορά κάνει τον Fall καλύτερο, αφού τον ξεκουράζει ιδανικά, δίχως η ομάδα του Πειραιά να «χάνει» σε ύψος κι άμυνα. Αυτό αποδεικνύεται και από την στατιστική του Γάλλου. Σε 23 λεπτά μετράει 7.4 πόντους (75.8% στο δίποντο), 4.9 ριμπάουντ, 2.9 ασίστ, 1.4 μπλοκ και ουκ ολίγες αλλοιώσεις σε σουτ αντιπάλων.
Τι πετάμε…
1 . Η επιθετική δυστοκία
Παρά την καλή αμυντική λειτουργία του, ο Ολυμπιακός δεν δείχνει να βρίσκει το ίδιο εύκολα επιθετικές λύσεις. Οι αντίπαλοι συχνά δοκιμάζουν να κλείσουν τους Canaan-Peters κι όταν αυτό συμβαίνει τα σουτ τα παίρνουν ελεύθεροι παίκτες που δεν είναι η δουλειά τους να σκοράρουν (για παράδειγμα ο Walkup). Οι «Πειραιώτες» είναι 16οι στην συγκομιδή πόντων σε ολόκληρη την διοργάνωση, με μόλις 77.4 πόντους ανά παιχνίδι, ενώ…φτωχή είναι και η στατιστική σε βολές (74.4 %, 17ος στην διοργάνωση) και Field Goal (17ος στην διοργάνωση).
2. Οι «χαμηλές πτήσεις» δύο μεταγραφών
Ο λόγος για τους Sikma και Brazdeikis. Θα πρέπει να τονίσουμε πως ο ρόλος που είχαν σε Άλμπα Βερολίνου κι Ζαλγκίρις αντίστοιχα, δεν θα μπορούσε να είναι σε καμία περίπτωση ο ίδιος σε μία ομάδα όπως οι «ερυθρόλευκοι». Εντούτοις, οι δύο φετινές μεταγραφές δεν φαίνεται να έχουν βρει τον ρόλο τους και η συνεισφορά τους είναι ακόμα μικρή. Ο Sikma μετράει 2.4 πόντους, 2.5 ριμπάουντ και 0.5 ασίστ (το τελευταίο αποτελεί πρόβλημα, αφού η μεταγραφή του είχε ως βασκό άξονα την δημιουργία) σε 9¨35 λεπτά παιχνιδιού. Ο Brazdeikis σε 12:42 λεπτά άνα ματς σκοράρει 3.6 πόντους, μαζεύει 1.9 ριμπάουντ και μοιράζει 0.9 ασίστ. Οι πόντοι του Λιθουανού, δεν είναι οι επιθυμητοί για ένα παίκτη που έχει δείξει ότι αρέσκεται στο κάθετο παιχνίδι και μπορεί να αποτελέσει επιθετικό «πόλο».
3. Η .άμυνα με αλλαγές στα screen
Μία από τις πιο μεγάλες πληγές της ομάδας του Γιώργου Μπαρτζώκα. Κανείς δεν αμφισβητεί πως η front-line του Ολυμπιακού είναι ίσως μια από τις καλύτερες στην διοργάνωση. Με δεδομένο πως ο Petrusev θα αγωνίζεται παραπάνω στην θέση «4», κανείς από τα «πεντάρια» που διαθέτει το φετινό ρόστερ δεν διαθέτει αθλητικότητα, ώστε να υποστηρίξει πλήρως την άμυνα με αλλαγές στα screen. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο Ολυμπιακός έχει δεχθεί πολλά mid-range σουτ μετά από screen ή ακόμα χειρότερα…τιμωρήθηκε από pop-out αντίπαλων ψηλών που διαθέτουν το τρίποντο.
Ακολουθεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα:
Ο Ολυμπιακός επιλέγει μια drop άμυνα. Στην πρώτη εικόνα, ο guard της Φενέρ δέχεται screen. Ο Milutinov (κόκκινο βέλος) μένει κοντά στο καλάθι και δεν ακολουθεί. Στην δεύτερη εικόνα, ο guard της Φενέρ θα πασάρει στον Παπαγιάννη (πράσινο βέλος). Ο Peters θα πέσει καθυστερημένα πάνω του, εφόσον ο Milutinov παραμένει εντός της ρακέτας και ο Παπαγιάννης θα ευστοχήσει σε τρίποντο.
