Μια ομάδα που μέχρι πριν μερικά χρόνια έμοιαζε “χαμένη” στην πορεία προς τον τίτλο, βρίσκεται σήμερα στην κορυφή του μπασκετικού κόσμου. Οι Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ είναι πρωταθλητές NBA για πρώτη φορά στην ιστορία τους! Η πόλη της Οκλαχόμα βυθίστηκε στους πανηγυρισμούς, απόλυτα δικαιολογημένα, απολαμβάνοντας αυτή την ιστορική επιτυχία.
Η υπομονή είναι αρετή
Ο Σαμ Πρέστι, ο σημερινός εκτελεστικός αντιπρόεδρος και γενικός διευθυντής των Θάντερ, ανέλαβε τα ηνία της ομάδας το 2007, όταν εκείνη ακόμη βρισκόταν στο Σιάτλ και ονομαζόταν Σούπερσονικς. Ο Πρέστι είναι ο άνθρωπος, με τον οποίο ξεκίνησε το εγχείρημα ενός νέου project η ομάδα.

Ερχόμενος από τους Σπερς, είχε ήδη τη φήμη ενός μεθοδικού και οραματιστή παράγοντα. Από τις πρώτες του κινήσεις φάνηκε ότι είχε στο μυαλό του ένα ξεκάθαρο πλάνο: αντάλλαξε τον Ρέι Άλεν για τον Τζεφ Γκριν και πλαισίωσε τον νεοαποκτηθέντα Κέβιν Ντουράντ με νεανικό ταλέντο και μελλοντικές επιλογές. Σύντομα ήρθαν και οι Ουέστμπρουκ, Ιμπάκα και Χάρτνεν— μια τετράδα που έφτασε στους τελικούς του 2012, αλλά διαλύθηκε πριν προλάβει να κορυφωθεί.
Παρά τις διαδοχικές αποχωρήσεις αστέρων, ο Πρέστι δεν εγκατέλειψε ποτέ το μοντέλο του υπομονετικού χτισίματος. Και σήμερα, σχεδόν δύο δεκαετίες μετά, το πλάνο του δικαιώνεται απόλυτα.
Από το rebuilding στο ring
Η φετινή πορεία των Θάντερ δεν ήταν απλώς το αποτέλεσμα υπομονής και καλής δουλειάς. Ήταν η επιβεβαίωση ότι το σωστά δομημένο rebuilding μπορεί να οδηγήσει στο απόλυτο ταβάνι — το δαχτυλίδι.

Η Οκλαχόμα έγινε η νεαρότερη πρωταθλήτρια NBA, με μέσο όρο ηλικίας 25.56, έπειτα από τους Μπλέιζερς του 1977, με δύο παίκτες All-NBA (τον MVP Σάι Γκίλτζεους-Αλεξάντερ και τον Ζαλίν Γουίλιαμς), έναν Finals MVP, και ένα ρόστερ γεμάτο παίκτες με συμβόλαια rookie και ακόμα ανεκμετάλλευτο ταβάνι.
Το ρεκόρ τους στην κανονική περίοδο (68-14), η πορεία τους στα πλέι-οφ (“σκούπα” με τους Γκρίζλις, 4-3 τους Νάγκετς του Γιόκιτς, 4-1 στους τελικούς περιφέρειας με τους Τίμπεργουλβς) και η ψυχραιμία στα κρίσιμα σημεία, έδειξαν πως η ομάδα δεν κατέκτησε απλώς το πρωτάθλημα — το άξιζε! Με τον χαμηλό μισθολογικό προϋπολογισμό, την ευελιξία, τις 10 (!) επιλογές πρώτου γύρου μέσα στην επόμενη πενταετία και έναν γενικό διευθυντή που “χτυπάει” σε κάθε πιθανό ταμπλό, η Οκλαχόμα δεν κατέκτησε μόνο το παρόν. Κατοχύρωσε και το μέλλον.