Πρωτού γιγαντωθούν οι δυο «αιώνιοι», η Θεσσαλονίκη υπήρξε η…καρδιά του ελληνικού μπάσκετ, αφού για πολλά έτη, ήταν η πόλη που βίωνε τις μεγαλύτερες στιγμές του αθλήματος. Τα χρόνια πέρασαν και τα »φώτα» πέφτουν πλέον στους δυο εκπροσώπους της Euroleague. Κάτι λογικό, μα και συννάμα άδικο, αφού δεν μπορούμε να αφήνουμε στο περιθώριο, ελπιδοφόρες προσπάθειες, όπως αυτή που χτίζει φέτος, ο Άρης. Τι έχει καταφέρει και με ποιον τρόπο στην μέχρι τώρα σεζόν ο «αυτοκράτορας»;
Δυο έλληνες στο «τιμόνι»
Όπως αναφέρεται και στον τίτλο του κειμένου, η επένδυση στο μέλλον, εννέα στις δέκα φορές, σε δικαιώνει. Οι «Θεσσαλονικείς», έχουν ως μέσό όρο τα 25 έτη και εκτός αυτού, φαίνεται να έχουν δώσει τα κλειδιά σε δυο Έλληνες. Ο πρώτος είναι ο Γιάννης Καστρίτης. Ο 41χρονος coach έχει καταφέρει να διαχειριστεί μια χρονιά που το «μενού» είχε και Ευρώπη. Την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο Άρης βρίσκεται στους «16» του Eurocup, στο Final-8 του Κυπέλλου και στην 4η θέση του ελληνικού πρωταθλήματος, με ένα βαθμό να τον χωρίζει από το τρίτο στην βαθμολογία, Περιστέρι. Κάπως έτσι, αποδεικνύεται πως οι Έλληνες προπονητές, αξίζουν την εμπιστοσύνη μας, αλλά δεν την έχουν και ανάγκη, αφού οι ίδιοι γνωρίζουν πως βρίσκονται στην ελίτ.
Ο δεύτερος, είναι ο Βασίλης Τολιόπουλος. Κι επειδή μιλάμε για επένδυση στο μέλλον, να σας προλάβω. Η πενταετία που ακολουθεί μετά την συμπλήρωση του 27ου έτους, είναι η πιο ώριμη, η πιο κρίσιμη και ενδεχομένως η πιο κατάλληλη μπασκετική ηλικία.
Ο Έλληνας guard σκοράρει περίπου 13-14 πόντους ανά παιχνίδι σε Ελλάδα και Ευρώπη, μοιράζει σε μέσο όρο 3-4 ασίστ και κάνει περίπου 2-3 λάθη. Εκεί που πρέπει να σταθούμε, είναι πως παρά το γεγονός οτι το Net Rating του στην Ελλάδα είναι αρνητικό (-1.4), στο Eurocup είναι ένα από τα καλύτερα (+5.5). Μάλιστα, η στατιστική του στην Ευρώπη συνδυάζεται από το 59.5 % στο True Shooting, καθώς και το σπουδαίο 91.8% στις βολές. Στην άμυνα, δεν υστερεί σε τίποτα, με το Defensive Rating του να είναι οι 105.1 πόντοι ανά 100 κατοχές.
Ένας αμυντικός προσανατολισμός που του ταιριάζει
Θα πρέπει να πιστωθούν πολλά στον Καστρίτη. Ένα από τα πιο σημαντικά είναι η ικανότητά του, να κερδίζει με τον τρόπο που μπορεί το υλικό που διαθέτει. Ρίχνοντας μια ματιά στην στατιστική του Eurocup (εκεί που οι ομάδες είναι πιο δυνατές και τα νούμερα αποτυπώνουν το πραγματικό μέγεθος), οι «κίτρινοι» δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως μια επιθετική ομάδα.
Οι μόλις 74.6 πόντοι που πετυχαίνουν είναι από τις χειρότερες επιδόσεις της διοργάνωσης, με το Offensive Rating τους να το επαληθεύει. Ο Άρης δεν μπορεί να βρει εύκολα τις λύσεις ώστε να σκοράρει μέσω μιας συνεργασίας (20ος σε ασίστ στη διοργάνωση) και όταν αυτό συμβαίνει, επιλέγει πολλές φορές είτε κάποια hero-ball με έναν παίκτη που θα βρεθεί σε καλή μέρα, είτε μια προσωπική ενέργεια 1 on 1.
Πως λοιπόν καταφέρνει ο «θεός του πολέμου» να πάρει τις νίκες: Κατεβάζει τα επιθετικά νούμερα του αντιπάλου του. Είναι ενδεικτικό πως η ομάδα της Θεσσαλονίκης μετράει 104 πόντους ανά 100 κατοχές στο Defensive Rating και βρίσκεται στην κορυφή της λίστας με τις ομάδες που δέχονται τους λιγότερους πόντους (75.1). Ακόμη, πρόκειται για ένα σύνολο που πιέζει πολύ στην άμυνα με χέρια στην μπάλα (3η σε κλεψίματα με 9.4) και αφήνει πολύ λίγα περιθώρια για σουτ στους αντιπάλους της (μόλις 33% επιτρεπόμενα τρίποντα και 45% σε FG προσπάθειες).
Το παζλ που συμπληρώνουν οι ξένοι και ο κόσμος που επιστρέφει
Οι ξένοι παίκτες που πλαισιώνουν την ομάδα και ειδικότερα στην frontine, έχουν αποδειχθεί καθοριστικές. Ο Ronnie Harell γεμίζει το «ζωγραφιστό» (και όχι μόνο), με κάθε τρόπο. Σκόρ (9-10 πόντοι ανά παιχνίδι), ριμπάουντ (5.2), κλεψίματα (2.2), ακόμη και. τρίποντα (37% ποσοστό ευστοχίας). Η εκρηκτικότητα σε συνδυασμό με την αθλητικότητα πολλών ακόμη παικτών ακόμη και στη περιφέρεια (για παράδειγμα ο Gallinat), αλλά και το μέγεθος (De Sousa, Sanogo), δίνουν στον Καστρίτη ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Να μπορεί να προσαρμόζει το επιθετικό του πλάνο σε διαφορετικές συνθήκες.
Ο καθρέφτης μιας επιτυχημένης προσπάθειας συνδυάζεται συνήθως με την προσέλευση του κόσμου. Ο λαός της Θεσσαλονίκης γνωρίζει καλά το συγκεκριμένο σπορ και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως γήπεδα όπως το «Αλεξάνδρειο», περιμένουν την επιτυχία για να κατηφορίσουν στο παρκέ. Ωστόσο, οι φίλοι του Άρη φαίνεται να απολαμβάνουν το δημιούργημα του Έλληνα coach και η ελπίδα για κάτι σπουδαίο έχει αναγεννηθεί.
*Στατιστική από το https://3stepsbasket.com/
