O Στέφεν Κάρι είναι ο καλύτερος σουτέρ όλων των εποχών. Αυτή είναι μια άποψη που υπερισχύει κατά πολύ τα τελευταία χρόνια – την οποία αν με ρωτάτε την υποστηρίζω. Όπως κάθε σεζόν, έτσι και φέτος, προσθέτει στο πορτφόλιο του ακόμα περισσότερες παραστάσεις. Ο Κάρι είναι ένας άνθρωπος που άλλαξε το μπάσκετ και έχει καθορίσει μια από τις κορυφαίες εποχές στην ιστορία του NBA.
Το winnig mentality ενός… μη γίγαντα και η αμφισβήτηση
Είναι πραγματικά μια ευλογία για το μπάσκετ, για το ΝΒΑ και για όλα τα παιδιά που αγαπούν το άθλημα. Δείχνει ότι δεν χρειάζεται να έχεις το τέλειο σώμα ή να είσαι ένας σωματικός γίγαντας για να πετύχεις. Με σκληρή δουλειά, αφοσίωση, σωστή νοοτροπία και winning mentality, μπορείς να φτάσεις στην κορυφή, αν το θελήσεις και επιθυμείς να καλλιεργήσεις και να εξελίξεις το ταλέντο σου. Δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο σαν τον Γουεμπανιάμα, αλλά ένα πραγματικό μπασκετικό θαύμα που θα θυμάται η ιστορία του αθλήματος για πολλές γενιές.
Βέβαια, υπάρχουν κι αυτοί που αμφισβητούν τόσο τον ίδιο όσο και την άποψη που υπερισχύει για το ότι είναι ο κορυφαίος σουτέρ όλων των εποχών. Οι άνθρωποι αυτής της κατηγορίας συνήθως υποστηρίζουν πως γενικότερα οι παίκτες της “νέας γενιάς” όπως ο Στεφ Κάρι, ο ΛεΜπρόν Τζέιμς, ο Κέβιν Ντουράντ, ο Τζέιμς Χάρντεν κ.λπ. δεν “παίζουν” το μπάσκετ που έπαιζαν οι Μάικλ Τζόρνταν, Λάρι Μπερντ, Μάτζικ Τζόνσον, Σκότι Πίπεν κ.λπ.
Ο άσος στο μανίκι έχει… βαρύτητα
Εκεί που θέλω να καταλήξω, όμως, είναι πως δεν είναι καν “τολμηρό” να πεις πως ο Στεφ Κάρι είναι ο καλύτερος σουτέρ όλων των εποχών. Είναι απλώς η πραγματικότητα (όσο κι αν κάποιοι το αμφισβητούν). Το θέμα είναι τι άλλο είναι αυτός ο παίκτης.
Όσο παράξενο κι αν σας ακουστεί, είναι ίσως και ο καλύτερος… screener που έχει παίξει ποτέ το παιχνίδι. Ναι, το ξέρω, ακούγεται τρελό. “Τι λες τώρα, ένας γκαρντ καλύτερος screener από τα τεσσαροπεντάρια που σπάνε κόκαλα στα screen;” Κι όμως. Κι αυτό γιατί η δύναμη του Κάρι δεν είναι στα κιλά του και στον όγκο του αλλά στη βαρύτητα του. Η βαρύτητα (gravity) είναι το πιο υποτιμημένο όπλο στο ρεπερτόριο του “Chef Curry”.
Όπου κι αν κινείται, ολόκληρη η άμυνα λυγίζει γύρω του. Δεν έχει σημασία αν έχει την μπάλα ή όχι. Το βλέπεις στις κατοχές που κάνει curl γύρω από ένα screen και, πριν καν πιάσει τη μπάλα, δύο αμυντικοί έχουν ήδη φύγει μαζί του. Το αποτέλεσμα; Ένα εύκολο lay-up για τους συμπαίκτες του, ένα wide open τρίποντο ή απλά μια άμυνα που καταρρέει χωρίς να έχει καταλάβει καν το γιατί. Η βαρύτητα του Στέφεν Κάρι ανοίγει το δρόμο για τα σουτ των συμπαίκτων του.
Λειτουργεί ως “δόλωμα”
Αυτή η “βαρύτητα” φαίνεται ξεκάθαρα σε στιγμές, όπως στους τελικούς του 2017. Στην πρώτη κιόλας φάση, ο Κέβιν Λοβ κινείται προς τον Στεφ, ανοίγοντας χώρο για την πάσα στο roll και αφήνοντας τον Ντουράντ να επιτεθεί άνετα. Λίγο αργότερα, ο αμυντικός του Κάρι μένει κολλημένος πάνω του και δεν μπορεί να βοηθήσει πουθενά αλλού (ούτε καν στην κάλυψη). Κι έτσι, ενώ ο Στεφ δεν έχει αγγίξει καν τη μπάλα, έχει ήδη δημιουργήσει το πλεονέκτημα για την ομάδα του.
Παρόμοιες καταστάσεις συμβαίνουν συνεχώς. Οι αντίπαλοι ψηλοί, όπως ο Αλ Χόρφορντ για παράδειγμα, μένουν “κολλημένοι” πάνω του, φοβούμενοι μήπως σουτάρει. Ακόμη κι ο Καουάι Λέοναρντ, αμυντικός της χρονιάς, μένει σε απόσταση, κοιτάζοντας τον Κάρι, ενώ δίπλα του κάποιος άλλος σκοράρει ανενόχλητος. Αυτό είναι το μεγαλείο του Στεφ. Μια βαρύτητα που διαλύει τα αμυντικά πλάνα, χωρίς να χρειάζεται να κάνει κάτι το εντυπωσιακό.
Αποτέλεσμα; Μια μπασκετική μαγεία
Κι αυτό είναι το πιο “Curry” πράγμα που υπάρχει. Δημιουργεί, χωρίς να αγγίζει καν τη μπάλα. Ένας… καθηγητής του off ball movement, που τραβάει την άμυνα έξω από τη ροή της. Όλοι ασχολούνται μαζί του και όχι με την μπάλα. Αυτή ακριβώς είναι και η ουσία της “βαρύτητάς” του.
O Κάρι, ο πιο θανατηφόρος σουτέρ που έχει περάσει ποτέ από το κορυφαίο πρωτάθλημα, είναι ίσως και ο πιο αποτελεσματικός screener στο γήπεδο. Γιατί; Επειδή ο αμυντικός του απλώς δεν φεύγει ποτέ από πάνω του. Έτσι, κάθε φορά που κάνει ένα screen, στην πραγματικότητα εξουδετερώνει δύο παίκτες. Είναι… τρελό, αλλά ίσως αυτό να είναι το απόλυτο παράδειγμα του τι σημαίνει “να λυγίζεις το παιχνίδι γύρω σου”.
Η “βαρύτητα” του δεν διαστρεβλώνει μόνο τις άμυνες, αλλά διαμορφώνει ολόκληρη την ταυτότητα των Γουόριορς. Όταν δεν βρίσκεται στο παρκέ, ο χώρος συρρικνώνεται, ο ρυθμός επιβραδύνεται και η ροή εξαφανίζεται. Οι κινήσεις του, η απειλή του στο σουτ και η απλή παρουσία του αλλάζουν τα πάντα. Χωρίς αυτόν, είναι σαν να βλέπεις μια… συμφωνική ορχήστρα χωρίς μαέστρο, με τον ρυθμό να χάνεται και την αρμονία να διαλύεται. Χωρίς αυτόν, οι Γούοριορς δεν χάνουν απλώς έναν σκόρερ αλλά ολόκληρο το σύστημά τους.
Ο Κάρι δεν χρειάζεται να πιάσει τη μπάλα για να αλλάξει το παιχνίδι. Και αυτό, φίλοι μου, δεν είναι απλώς μπάσκετ… είναι μπασκετική μαγεία.
