7 Μαΐου 2024… η βραδιά που θα θυμούνται για χρόνια όσοι αγαπούν το μπάσκετ και τον Παναθηναϊκό, όχι γιατί έφερε κάποιον τίτλο, αλλά γιατί ο Παναθηναϊκός επέστρεψε σε Final Four έπειτα από 12 ολόκληρα χρόνια! 12 χρόνια απουσίας ήταν πολλά και βάραιναν ολόκληρη την ομάδα, από την διοίκηση μέχρι τον πιο απλό φίλαθλο. Φέτος, όμως, γνωρίζαμε ότι οι “πράσινοι” έχουν θέσει υψηλούς στόχους κάτι το οποίο δεν χωράει καμία αμφιβολία – ακόμα και στους πιο δύσπιστους – μετά από τη χθεσινή νίκη επιστροφής!
Η σειρά ήταν 2-2, ο Παναθηναϊκός έπαιζε στην (καυτή) έδρα του και όφειλε να κάνει σωστά την δουλειά γιατί μπορούσε και γιατί το άξιζε, ακόμα κι αν δεν ήταν εύκολο, ακόμα κι αν έχασε τον αρχηγό του στο ημίχρονο λόγω τραυματισμού – είχε προλάβει όμως ο Σλούκας να πετύχει 15 πόντους και να μοιράσει 2 assists -.
Kendrick On Fire!
Ο Kendrick Nunn ήταν και πάλι απολαυστικός στο παρκέ, τόσο στην εκτέλεση όσο και στην δημιουργία… έχει αυτό τον τρόπο να τα συνδυάζει τόσο καλά μεταξύ τους. Δεν χωράει αμφιβολία, πως ο Παναθηναϊκός με τον Nunn έχει αλλάξει επίπεδο! Δικαίως έλαβε τον τίτλο του MVP του αγώνα με 26 πόντους και 5 assists σε 38 λεπτά συμμετοχής.
Όπως μπορείτε να δείτε και παρακάτω σκόραρε με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους…
Ο Αμερικανός διάβασε πολύ καλά το παιχνίδι και σε κάθε επίθεση έκανε ότι ακριβώς έπρεπε όχι για να σκοράρει ο ίδιος αλλά για να σκοράρει η ομάδα του καθώς συνολικά ήταν υπεύθυνος για τους 44 από τους 81 πόντους της ομάδας του (υπεύθυνος για το 54% των συνολικών πόντων). Πως προκύπτει το 44; 26 προσωπικοί πόντοι, 5 assists από τις οποίες ήρθαν 12 πόντοι και έδωσε τρείς “πάσες κλειδιά” για να έρθει μια assist από κάποιον συμπαίκτη και εν τέλει στο ταμπλό να προστεθούν άλλοι 6 πόντοι.
Ο “ακούραστος” Lessort
Ένας άλλος κομβικός παίκτης ο Mathias Lessort, έδωσε πολλές και δύσκολες μάχες στη ρακέτα σκοράροντας 9 πόντους, μαζεύοντας συνολικά 11 rebounds – κομβικής σημασίας – και “χάρισε” και 2 blocks. Αν και ο ίδιος ταλαιπώρησε τη μπάλα όταν εκτελούσε βολές -είχε 3/14!-, πρέπει να αναγνωρίσουμε το ψυχολογικό κομμάτι των βολών που κάθε παίκτης σκέπτεται υπερβολικά πριν τις εκτελέσει εάν θα ευστοχήσει. Σκεφτείτε πόσο πιο δύσκολο είναι για έναν παίκτη που δεν έχει και το καλύτερο ποσοστό από τη γραμμή της φιλανθρωπίας, αλλά και βρίσκεται στο παρκέ κατά μέσο όρο 30 λεπτά -θέμα κούρασης-. Παρ’ όλα αυτά βοήθησε σημαντικά στην επίτευξη της νίκης, έχοντας μάλιστα +/- +8 όταν βρισκόταν στο παρκέ.
Το “κλειδί” της νίκης
Το σημαντικότερο όμως το κρατήσαμε για το τέλος, όπως και ο Ataman… και ακούει στο όνομα Παναγιώτης Καλαϊτζάκης! Ο νεαρός του Παναθηναϊκού έπαιξε συνολικά 12 λεπτά και 49 δευτερόλεπτα, αυτά όμως που άλλαξαν το μομέντουμ του αγώνα ήταν τα 5 λεπτά και 21 δευτέρολεπτα στο τέλος της τρίτης περιόδου και στην αρχή της τέταρτης, στα οποία η Maccabi έμεινε άποντη. Σε αυτά τα λεπτά ο Καλαϊτζάκης έγινε η σκιά του Lorenzo Brown, σε αυτά τα λεπτά η Maccabi επιτέθηκε συνολικά 12 φορές και δεν κατάφερε να βρει στόχο χάρη στις αμυντικές αρετές του Έλληνα guard. 5′ 21” στα οποία οι Ισραηλινοί είχαν 0/9 σουτ και 3 λάθη!
Ο Καλαϊτζάκης πίεσε τον χειριστή της μπάλας (Lorenzo Brown) σε όλο το γήπεδο με αποτέλεσμα να μην βγαίνουν τα Pick n Roll της Maccabi και τον Ισπανό “νατουραλιζέ” να μην μπορεί να βρει χώρο ούτε για σκοράρισμα ούτε για δημιουργία. Κομβικής σημασίας και τα δύο κλεψίματα του Καλαϊτζάκη, τα οποία θα δούμε παρακάτω:
(1) Ο Blatt πιεζόμενος από τον Nunn κάνει λάθος πάσα σε κενό χώρο.
(2) Ο Καλαϊτζάκης τρέχει πρώτος στην σωστή θέση για να κλέψει την μπάλα.
(3) Τρέχει στο ανοιχτό γήπεδο και κοιτάζει πίσω του ποιοι τον ακολουθούν ώστε να αποφασίσει πως πρέπει να επιτεθεί.
(4) Καρφώνει και πετυχαίνει δύο εύκολους πόντους για την ομάδα του.
(1) Ο Καλαϊτζάκης πιέζει ασφυκτικά τον Brown, ο οποίος προσπαθεί να βρει λύση.
(2) Ο Έλληνας guard την κατάλληλη στιγμή προσπαθεί να κλέψει την μπάλα.
(3) Ολοκληρώνει το κλέψιμο και τρέχει στην επίθεση.
(4) Κερδίζει το φάουλ για δύο ελεύθερες βολές, στις οποίες εντέλει ευστοχεί φτάνοντας την διαφορά στο +6 για πρώτη φορά στο ματς.
Όταν η Maccabi άρχισε να ευστοχεί και να μειώνει την διαφορά ήταν πια αργά… Ο Καλαϊτζάκης είχε κάνει την δουλειά και ο Nunn με “μεγάλα” σουτ τελείωσε το θέμα πρόκριση στο Final Four του Βερολίνου.
