Η άφιξη του Lorenzo Brown στον Παναθηναϊκό έρχεται να προσδώσει στην ομάδα του Ergin Ataman μια πληρότητα στην περιφερειακή γραμμή. Οι Πρωταθλητές Ευρώπης θα συνθέσουν μια τετράδα “φωτιά” με Kendrick Nunn, Jerian Grant, Κώστα Σλούκα και Lorenzo Brown. Αυτή είναι και η καλύτερη περιφερειακή γραμμή των “πρασίνων” έπειτα από το -μακρινό πλέον- 2009.
Ο Αμερικανός guard θα αγωνίζεται με την φανέλα του “επτάστερου” για τα επόμενα 2+1 χρόνια. Για τον ίδιο, υπήρξε ενδιαφέρον και τη σεζόν 2019-20, με προπονητή τότε ο Παναθηναϊκός τον Δημήτρη Πρίφτη, όμως δεν… καρποφόρησε με τον Brown να επιλέγει τότε την Fenerbahce.
Τώρα ήταν η κατάλληλη στιγμή…
The Floor Manager
Αν μπορούσα να χαρακτηρίσω τον Lorenzo με μια φράση, αυτή θα ήταν “Floor Manager”. Αυτό σημαίνει ότι είναι ένας point guard “προπονητής μέσα στο παρκέ” (“coach on the floor”). Ο Αμερικανός έχει την ικανότητα να οργανώνει την επίθεση της ομάδας του και να βοηθά τους συμπαίκτες του να έχουν σωστές αποστάσεις. Ο ίδιος μπορεί να δημιουργήσει καταστάσεις τόσο για τους συμπαίκτες του όσο και για τον ίδιο του τον εαυτό. Είναι ο guard που δεν “κολλάει” μόνο στις προσωπικές προσπάθειες ή μόνο στις assist. Διαθέτει και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά, και ανάλογα με την εξέλιξη της επίθεσης θα επιλέξει την κατάλληλη ενέργεια.
Επίσης, ο Brown είναι ένα guard που αρέσκεται και λειτουργεί πολύ καλά στο pick n roll παιχνίδι. Σε συνδυασμό με το ότι ο προπονητής του, Αtaman, δουλεύει σε μεγάλο βαθμό τον συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού, ο Αμερικανός ταιριάζει… “γάντι” στη φιλοσοφία του Παναθηναϊκού. Προβλέπω… εντυπωσιακές συνεργασίες με τον Mathias Lessort. Μην ξεχνάτε άλλωστε, πόσες φοβερές συνεργασίες μας έχει χαρίσει με τον Josh Nebo στην Maccabi.
Εννοείται πως είναι από τα guard που στα pick n roll που δεν θα βγει η συνεργασία με τον ψηλό, θα ψάξει τον χώρο για σουτ είτε από το τρίποντο είτε από μέση απόσταση.
Επίσης, μπορεί να διατηρήσει την ισορροπία σε ενδεχόμενες απουσίες και των τριών guard του Παναθηναϊκού (Nunn, Grant, Σλούκας) καθώς έχει την ικανότητα να τους αντικαταστήσει επάξια. Διαθέτει σε υψηλό βαθμό το παιχνίδι ένας-εναντίον-ενός όπως ο Nunn, τις καλές αποφάσεις όταν η μπάλα “καίει” όπως ο Σλούκας αλλά και την καλή αμυντική συμπεριφορά στην μπάλα όπως ο Grant. Μπορεί ναι μεν, στο τελευταίο σημείο της άμυνας, να υστερεί του Grant αλλά εάν λείπει ο “εξολοθρευτής” του Παναθηναϊκού, ο Brown έχει τα στοιχεία “δίψας” για να κυνηγήσει και την άμυνα.
Τελευταίο δυνατό σημείο του L.B. είναι η σωστή επιθετική λειτουργία σε καταστάσεις transition game, αιφνιδιασμού. Ένα σημείο στο οποίο ο Παναθηναϊκός πέρυσι, έμοιαζε να “χωλαίνει” καθώς δεν μπορούσε να εκμεταλλευτεί σωστά τις σωστές άμυνες που έβγαζε.
Οι αριθμοί λένε την αλήθεια
Ήρθε η ώρα να τεκμηριώσουμε τα παραπάνω μιλώντας… με αριθμούς. Τη σεζόν που μας πέρασε ο Lorenzo Brown έπαιζε για 2-3 μήνες με πρόβλημα στη μέση, όμως αυτό δεν αντικατοπτρίζεται στα νούμερά του, τα οποία παρέμειναν σε “υψηλές πτήσεις”. Ολοκλήρωσε τη σεζόν με 13.2 πόντους με 50.7% στο True Shooting και 47.7% στο eFG%. Επιπλέον, είχε 6.1 assists έναντι 2.6 λαθών και μάζεψε κατά μέσο όρο 2.8 rebounds. Το +/- του άγγιξε το +0.7, σε συνολικό χρόνο συμμετοχής 29.3 λεπτά κατά μέσο όρο.
Κάπου εδώ, θέλω να σταθούμε στις εμφανίσεις που έκανε στο παιχνίδι Play-in με αντίπαλο την Μπασκόνια, αλλά και στα Playoffs με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό, εκεί όπου τα στατιστικά του “εκτινάχθηκαν”.
- Lorenzo Brown vs Μπασκόνια: Ρεκόρ καριέρας με 29 πόντους, οι οποίοι προήλθαν από 4/7 δίποντα (57.1%) και 7/8 τρίποντα (87.5%). Επιπλέον, ο Αμερικανός είχε 8 assists, 1 κλέψιμο και 1 μόλις λάθος. Το +/- ήταν… απίστευτο καθώς άγγιξε το +32 (!) – επίσης, ρεκόρ καριέρας -. Όλα αυτά σε 29:42 λεπτά. Οι δικοί του 29 πόντοι σε συνδυασμό με τους 26 πόντους του Baldwin και την… ευστοχία στα τρίποντα για την ομάδα της Μακάμπι (52.8%), ήταν αυτά που της έδωσαν την νίκη και την συμμετοχή στα Playoffs.
- Lorenzo Brown vs Παναθηναϊκός: Στη σειρά των 5 παιχνιδιών με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό, ο Brown έπρεπε να παίξει… για δύο καθώς ο Wade Baldwin τραυματίστηκε στο 1ο παιχνίδι και δεν μπόρεσε να επανέλθει. Σε αυτούς τους αγώνες έδειξε ότι ήταν ο ηγέτης της ομάδας, έχοντας κατά μέσο όρο στη σειρά είχε 17,2 πόντους, 5.8 assists, 1.6 λάθη, 3.4 rebounds και 1 κλέψιμο. Όμως, δεν ήταν αρκετές οι επιδόσεις του ώστε να νικήσουν την πληρότητα του Παναθηναϊκού. Στη παρακάτω φωτογραφία βλέπετε αναλυτικά τα στατιστικά του για όλους τους αγώνες ξεχωριστά και συνολικά.
Συμπέρασμα
Ο Brown φέρνει στον Παναθηναϊκό ποιότητα, skills, προσωπικότητα και εμπειρία για να συνθέσει μια “τρομακτική” περιφερειακή γραμμή. Μοναδικό “μελανό” σημείο του η άμυνα θα έλεγε κανείς, αλλά ο Ergin Ataman πιστεύω θα βρει τον τρόπο να κερδίσει πράγματα από τον Αμερικανό ακόμα και εκεί, στο σημείο που δεν είναι το φόρτε του. Ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα που χρησιμοποιεί “ατσάλινη” άμυνα, σε αντίθεση με την Μακάμπι που στηρίζεται περισσότερο την επίθεσή της για να κερδίσει τα παιχνίδια. Είναι μια συνθήκη στην οποία, θα πρέπει να προσαρμοστεί. Αναμένουμε…
